- аулау
- 1. Берәр җәнлекне, кошны эзәрлекләп, ау корып кулга төшерү, тоту 2. Эзәрлекләү. Эзәрлекләп тозакка төшерү. күч. Хәйлә белән үзенә карату, кулга төшерү
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
һаулау — сир. 1. Һау һау тавышлары чыгару; өрү 2. Һау һаулау (2) 3. күч. гади. Бик каты тиргәү, сүгү эт кебек һаулап яманым, күз йомалар яхшыма … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
қаулау — (Алм., Шел.) қудалау, тексерту. Әбікештің жұмысын кіші балам қ а у л а п ағарттырды ғой әйтеуір (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
һау-һаулау — 1. Һаулау (1) 2. күч. Күп кешеләрнең төрле тавышлар белән (бигрәк тә аңлашылмаган телде) кычкырулары тур. 3. күч. Һаулау (3) … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
боғаулау — (ҚХР) бұғаулау. Ұлықтар халықты саяси жақтан б о ғ а у л а п қия бастырмайды («Мұра»). Ақыттың бұл кезі – бала кезінен дін оқып, әбден б о ғ а у л а н ғ а н кезі еді («Мұра») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
һай-һаулау — Һай һу тавышлары чыгарып кычкыру, шаулашу, шау гөр килү утлар яндырып, һай һулап төннәр буе йөриләр … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сырқаулау — (Алм., Шел.) сырқаттану, ауыру. Басым айналып с ы р қ а у л а п тұрғаным (Алм., Шел.). қ. сырқастану … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алғаулау — сын. жерг. Жұмсақтау, жайлылау, қолайлылау. Сексеуілдің қалыңын тасалаған кейбір ауылдардың тұсының қысы а л ғ а у л а у болып, кей үйлердің қолында қалған бірен саран қара құралары аман шықты (Б.Шаханұлы., 1, 49). Қалай дегенмен, құм аты бар ғой … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ау — (Алм., Кег.) аң. Ертең а у аулауға баралы! (Алм., Кег.). Ит жүгіртіп, құс салып, жердің а у ы н тауысты (Қисса и Қамбар, 1888). [Түрікше ав: 1) аң аулау; 2) қыр құстары (Тур. рус.,сл., 1977, 76); ұйғ. ов аң аулау (Уйг. рус. сл., 1961, 140); өзб.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
браконьерлык — Тыелган җирдә, тиешсез вакытта яки тыелган алым белән аулау; корткычларча аулау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Ахимса — (санскр.) – жер бетіндегі тіршілік формаларының (адамның, жануарлардың және бүкіл табиғаттың) өзара байланыстылығы, біртұтастығы, үнді философиясындағы және дінінде тіршілік иелеріне зиян келтірмеу, қиянат жасамау деген этикалық (моральдық)… … Философиялық терминдердің сөздігі